Geflatteerde 6-1 overwinning Opende E1 op Be Quick Dokkum E2

Geen risico-wedstrijd dit keer maar toch was door de KNVB scheidsrechter Henk Veenstra opnieuw aangewezen om dit duel in goede banen te leiden. Het is onduidelijk of er hier sprake is geweest van 'steek-penningen' of een beloning voor zijn ijzersterke optreden van vorige week. En de eerlijkheid dient te zeggen dat deze 'grote' man opnieuw blijk gaf van het benodigde 'gezag' waardoor er in de wedstrijd geen onverkwikkelijkheden voorkwamen.

De gasten uit Dokkum bleken ongeveer van dezelfde lengte en breedte te zijn als de Peendermantsjes en dat deed de jongens in ieder geval voor de wedstrijd al een 'zucht van verlichting' slaken. “Jammer dat Martijn er nu niet bij is” zo was de reactie van een van zijn teamgenoten. De frele en kiene middenvelder ontbrak door ziekte op het appél en dat betekende toch nog wel de nodige kopzorgen voor het supertrio. Wie moest er nu die belangrijke rol op het middenveld gaan invullen ?

Omdat er geen wisselmogelijkheden waren, later zou Karst Overwijk van de E2 nog aansluiten, moesten de boys het als team doen en uiteindelijk werd gekozen om Maurice Postma op het middenveld te laten starten met een voorhoede van Xander Postma en Stef de Jong of Huizinga.
Achterin moesten Jelmer Elzinga, Jacco Altsema en Dani v.d. Wal het 'droog' zien te houden met als extra slot op de deur de robuuste goalie Max Jansen.

De thuisclub was na het beginsignaal meteen gevaarlijk toen Xander Postma een uitstekende inzet door de goalie van gasten gekeerd zag worden. Lekker begin denk je dan maar het was alsof er ineens een virus het team binnensloop want het waren de gasten die het initiatief overnamen en telkens een stapje eerder bij de bal dan de gastheren. Tegen de verhouding in stond het echter wel ineens 1-0 nadat een combinatie tussen Stef en Xander door laatstgenoemde netjes werd afgerond.

De gasten lieten zich hier echter niet door uit het veld slaan en zochten opnieuw, en met verzorgd spel, de aanval. De ene corner na de andere moest worden weggeven om de gasten van het scoren af te blijven houden. Een zekere gelijkmaker, een poeier van de opvallend sterk opererende centrale verdediger van Be Quik Dokkum, werd door Max, zonder met zijn ogen te knipperen, onschadelijk gemaakt en dat was een belangrijk signaal want nadat Jacco een uitstekend blok wist te plaatsten en daarmee een aanval onderschepte was zijn passje op Stef niet alleen slim maar ook bepalend voor het geweldige doelpunt dat Stef hierop liet volgen. De bal werd met rechts aangenomen, Xander maakte ruimte door naar links te trekken en vervolgens kegelde de Stef de bal, met zijn chocolade-been, in de linkerbovenhoek. Een pracht van een doelpunt en.....heel belangrijk in die fase (2-0)

De limonade-break werd zonder verdere schade gehaald al ging dat soms meer met kunst-en-vliegwerk en het nodige geluk dan wenselijk was. Er moesten even wat puntjes op de I gezet worden volgens het supertrio en dat is aan supercoach Rene natuurlijk wel toevertrouwd. Na deze 10 minuten durende peptalk zouden de jongens er helemaal klaar voor moeten zijn om de 2e helft het verschil te kunnen maken.

Maar zou er iemand stiekum iets in de limonade, die veel te laat werd 'geserveerd' hebben gedaan? Het was namelijk of de jongens 'pap' in de benen hadden en de gasten leken wel bloed te ruiken. Een tornado van aanvallen golfde op de Peender defensie af en het was echt een wonder te noemen dat er in die beginfase geen schade werd geleden. Sterker nog: na 10 minuten 'tegen houden' was daar ineens de 3-0 van Dani van der Wal na uitstekend voorbereidend werk van Xander. Boem, dat was even een fikse tik op de neus van de gasten maar knock-out waren ze zeker niet.

Sterker nog, het had even pijn gedaan maar nu waren ze helemaal 'des duivels' en in de daaropvolgende aanvalsgolven konden Jelmer Elzinga c.s. hun lol op. Toen de gasten een overigens prima tegendoelpunt, 3-1, wisten te scoren ontstond er een ware belegering rond het doel van Max Jansen. Ontelbare keren bleek hij echter een onpasseerbare horde te zijn voor de gasten en als Max al eens een keer geslagen leek te zijn dan waren het Jelmer, Jacco en Stef die net nog weer een teentje er tussen wisten te krijgen.

De coaches van beide partijen knikten al instemmend naar elkaar: de wedstrijd zit op een kantelpunt. Het team dat nu scoort zou wel eens de punten kunnen gaan pakken. En zo was het ook en het kantelde, gelukkig, naar de kant van de thuisclub. Het was Xander Postma die, na een uitstekende pass van tweelingbroer Maurice, de wedstrijd in het 'slot' gooide door de 4-1 aan te tekenen.

Tijd voor een wissel want intussen zat Carst al wel heel erg lang te wachten op zijn invalbeurt. Hij mocht zijn talenten meteen laten zien op het middenveld en het moet gezegd: dat deed ie niet slecht. Ineens zat er weer wat meer 'swung' in de wedstrijd en de kansen keerden zich nu in het voordeel van de Peendermantsjes. Tot 2 keer toe werd daar dankbaar gebruik van gemaakt. Eerst was het Dani die een strakke pass van Xander met de binnenkant van zijn binnen wist te tikken (5-1) en vervolgens was het Xander zelf die met zijn 4e treffer van deze wedstrijd de eindstand op 6-1 bepaalde.

Een geflatteerde overwinning dat wel maar uiteindelijk maalt daar niemand om natuurlijk. De overwinning is afgedwongen dankzij uitstekend keeperswerk van Max, het ijzersterke optreden van de verdedigers Jelmer, Jacco en Stef en het kiene counterspelletje van Dani, Xander en Maurice. En ja, ook al heeft ie niet lang meegedaan, Carst liet zien ook op het middenveld prima uit de voeten te kunnen.

Volgens doelman Max waren er echter maar 2 'mannen' die in aanmerking kwamen voor de titel: de man van de wedstrijd, Stef en Jelmer. En daarmee kon hij misschien ook nog wel eens gelijk hebben maar vergeet ie heel even zijn eigen belangrijke inbreng in de moeilijke fases die het team heeft moeten ondergaan.

Forza Peendermantsjes